Kiedy iść do psychologa
Czy ostatnio pojawia się u Ciebie myśl tym, aby rozważyć pójście do psychologa? Może zaczynasz nieśmiało szukać na ten temat informacji w sieci?
Czy coraz częściej zaczynasz rozważać taką możliwość jako potencjalny sposób poprawy samopoczucia?
Może zdarzyło się w Twoim życiu w ostatnim czasie coś, co jest konkretnym powodem odczuwanego przez Ciebie kryzysu czyli nagła zmiana osobista czy zawodowa typu rozpad związku, zdrada czy utrata kogoś bliskiego.
Jeśli dodatkowo towarzyszy Ci przeświadczenie że „masz już dość”, poczucie, że jakaś sytuacja absolutnie Cię przerasta. Może Twoja głowa pełna jest myśli typu: „już nie mogę tak dalej”, „nie wiem, co robić”, „nie radzę sobie”….
Może jednak nie wydarzyło się w Twoim życiu nic nadzwyczajnie trudnego, ale Ty ciągle przeżywasz jakąś pustkę w życiu, która nie daje Ci satysfakcji i zadowolenia. Może masz za sobą traumatyczne przeżycia z dzieciństwa, które wpływają na to, jak czujesz i zachowujesz się obecnie jako dorosły człowiek.
Jeśli Tak jest, to jest to z pewnością znak, że prawdopodobnie masz w sobie gotowość na takie spotkanie.
Może być to Twoja dojrzała decyzja, która może być początkiem realnych zmian, dzięki którym będziesz mógł wieść lepsze, bardziej satysfakcjonujące życie.
Pomoc psychologa dziecięcego– kiedy warto ją rozważyć?
Jeśli rozważasz aby zapisać się na wizytę do psychologa z dzieckiem, to znak, że odpowiedzialnie podchodzisz do swojego rodzicielstwa.
Zawsze warto skonsultować się z psychologiem choćby po to, aby wykluczyć nieprawidłowości rozwojowe lub zaburzenia i upewnić się, że rozwój dziecka czy młodego człowieka przebiega prawidłowo. Pozwala nam to pozbyć się niepokoju.
Warto udać się do psychologa, gdy dziecko lub młody człowiek:
- nie umie nawiązywać relacji z rówieśnikami,
- przejawia regres w rozwoju, czyli traci nabytą umiejętność lub zaczyna zachowywać się jak młodsze niż w jest rzeczywistości
- sprawia trudności wychowawcze w domu i/lub szkole,
- ma trudności z koncentracją, zapamiętywaniem i wykonywaniem zadań,
- zmaga się z zaburzeniami snu, w tym nawracającymi koszmarami,
- wykazuje objawy lękowe lub nastroju np. boi się wychodzić z domu,
- wycofuje się ze swoich codziennych aktywności,
-przeżywa duże zmiany w swoim życiu (rozwód rodziców, przeprowadzka, zmiana szkoła czy śmierć bliskiej osoby),
- ma trudności z regulacją emocji i reaguje nadmierną agresją,
-pada ofiarą hejtu,
- przechodzi przez kryzys tożsamościowy, czuje się gorsze od swoich rówieśników, krytycznie odnosi się do swojego ciała.
Drogi Rodzicu jeśli powyższe objawy dotyczą Twojego dziecka a Ty przeżywasz trudne emocje związane z tym, to pamiętaj nie musisz być w tym sam. Warto sięgnąć po pomoc i skonsultować to ze specjalistą, żeby wiedzieć, jak pomóc sobie i by jak najlepiej wspierać dziecko.
